Czy HIV to choroba?

Zakażenie ludzkim wirusem nabytego niedoboru odporności (HIV) samo w sobie nie jest chorobą. Jednak jego nieleczenie może doprowadzić do ciężkiej, śmiertelnej choroby – AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności). Wirus przekazywany jest m.in. drogą kontaktów seksualnych. Jego kopie obecne są we krwi, nasieniu, wydzielinie z szyjki macicy i kobiecym pokarmie. 

Największe niebezpieczeństwo zakażenia drogą seksualną występuje w przypadku otrzymywanych kontaktów analnych. Wynika to z wrażliwości nabłonka kanału odbytu i odbytnicy na podrażnienia. Niebezpieczne są również kontakty waginalne i oralne. Ryzyko w przypadku stosunków oralnych jest znacznie mniejsze, ale wciąż istnieje – szczególnie jeśli dana osoba ma chorobę jamy ustnej lub uraz błony śluzowej albo gdy w ślinie znajduje się domieszka krwi. W samej ślinie znajdują się tylko śladowe ilości wirusa, dlatego zakażenie przez pocałunek jest niemożliwe. 

Jak rozpoznać zakażenie HIV?

Zakażenie HIV może pozostawać bezobjawowe przez bardzo długi czas. Może też manifestować się jako przewlekłe powiększenie wielu węzłów chłonnych lub ostra choroba retrowirusowa (nasilone objawy grypopodobne). Pierwsze objawy mogą pojawić się w ciągu 4-8 tygodni od wniknięcia wirusa do organizmu. Bardzo łatwo pomylić ten etap z grypą lub przeziębieniem. Najczęściej pojawiają się: gorączka, powiększenie szyjnych węzłów chłonnych, bóle mięśniowo-stawowe, wysypka i ból głowy. Cząsteczki wirusa zakażają m.in. białe krwinki i namnażają się w ciele człowieka nawet przez wiele lat bez poważniejszych objawów. Ten okres jest bardzo niebezpieczny, gdyż osoba zakażona, która nie wie o tym i nie ma poczucia, że jest chora, może być źródłem zakażenia dla innych osób. Z tego powodu ważne jest regularne badanie się w kierunku zakażenia HIV. Testy można bezpłatnie i anonimowo wykonać w wielu miejscach w całej Polsce. 

Czy to się leczy?

Każda osoba, u której zostanie wykryty wirus, zostaje objęta bezpłatnym, nowoczesnym leczeniem. Dziś jest ono na tyle skuteczne, że długość życia osób z HIV jest zbliżona do długości życia reszty populacji. Ponadto osoby przyjmujące leki antyretrowirusowe, u których stwierdzono niewykrywalny poziom wirusa we krwi (czyli niewykrywalną wiremię), nie mogą zakazić osoby HIV-negatywnej (niezakażonej HIV). 

Jak się chronić?

Najlepszą metodą uniknięcia zakażenia jest stosowanie prezerwatyw podczas każdej formy stosunku seksualnego. Możliwa jest również profilaktyka przed ekspozycją (tzw. PreP – „pre-exposure prophylaxis”), którą stosuje się u osób w dużym stopniu narażonych na zakażenie HIV. Są to leki, które przyjmuje się codziennie. Chronią one przed zakażeniem HIV. Nie zabezpieczają one jednak przed innymi infekcjami przenoszonymi drogą płciową, dlatego w dalszym ciągu zalecane jest stosowanie prezerwatyw.

Badania na HIV (a czasem również kiłę i WZW C) wykonać można darmowo i anonimowo w punktach konsultacyjno-diagnostycznych, których listę znaleźć można na stronie internetowej Krajowego Centrum ds. AIDS: https://aids.gov.pl/pkd/

0 komentarzy:

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *